Κρίση; Ποιά κρίση;

Ας φιλοσοφήσουμε λίγο, ένεκα Σαββατοκύριακου. Πολλές φορές (έως πάρα πολλές) με ρωτούν όλοι γύρω μου πως βλέπω τα πράγματα και πότε προβλέπω να τελειώσει η κρίση. Δεν βλέπω κρίση τους απαντώ. Μη βιάζεστε να με χαρακτηρίσετε ως αιθεροβάμων. Σαφώς και η χώρα ζει την χειρότερη ύφεση μεταπολεμικά και μετεμφυλιακά. Σαφώς και οι 1 εκ. και βάλε άνεργοι λένε πολλά. Σαφώς και η πέμπτη χρονιά συνεχούς ύφεσης (παγκόσμιο ρεκόρ) δίνει τον τόνο. Όμως τι θα πει κρίση; Κρίση εξ’ ορισμού είναι μια περίοδος με αρχή – μέση και τέλος. Είναι ένα διακριτό διάστημα που χαρακτηρίζει μια συγκεκριμένη κατάσταση. Συνεπώς, ένα φαινόμενο που είναι παρών για πέντε συναπτά έτη δεν μπορεί να χαρακτηριστεί σαν παροδικό. Δεν έχουμε λοιπόν κρίση. Έχουμε μια νέα τάξη πραγμάτων. Μια νέα ισορροπία, σε πολύ χαμηλότερο επίπεδο. Όλα άλλαξαν και δεν πρόκειται να ξαναγυρίσουν στο ίδιο επίπεδο. Τα πέντε χρόνια ύφεσης είναι πολλά. Πολύ γρήγορα θα πρέπει ακόμα και οι τελευταίοι να ξεχάσουν ότι ήξεραν. Όσο πιο γρήγορα προσαρμοστούμε στις νέες συνθήκες, τόσο το καλύτερο για όλους μας. Γιατί όπως λέει και ένας πολύ καλός φίλος: » Όλα είναι θέμα προσδοκιών».