Remember the Troikans…

κατά το remember the Mohikans. Ήγγικεν η ώρα. Ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε. Δεν το λέω εγώ. Δεν το λέει ο Παπαδήμος. Το λέει ο Ραούλ Κάστρο. Θα μου πείτε που τον θυμήθηκα τώρα αυτόν; Τίποτα σπουδαίο. Απλά σαν πολίτης μιας εκ των τελευταίων μετασοβιετικού τύπου δημοκρατιών που είμαι λέω ν’ αποτίσω φόρο τιμής σ’ έναν από τους τελευταίους ηγέτες του σύγχρονου σοσιαλιστικού κόσμου. Ακόμα και εκεί στην Κούβα έχουν καταλάβει ότι αν η χώρα δεν προχωρήσει άμεσα σε μεταρρυθμίσεις, δεν έχει καμιά θέση σε κανένα παγκόσμιο χάρτη. Γεγονός που δεν μπορούν να καταλάβουν οι δικοί μας κόκκινοι επαναστάτες. Τους ονομάζω έτσι λόγω των κόκκινων γραμμών που επικαλούνται συνεχώς. Οι Τροϊκανοί δεν χαμπαριάζουν πλέον. Μας κατάλαβαν για τα καλά. Οποιαδήποτε υπόσχεση δεν τους αρκεί. Δεν έχουν κι άδικο! Δεν ξέραμε ότι με όλα τα εισπρακτικού τύπου μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση εδώ και 2 χρόνια θα κινδυνεύαμε να χρεοκοπήσουμε από την κατάρρευση των εσόδων; Δεν ξέραμε ότι αντί να εξορθολογίσουμε τα οικονομικά μας με μείωση των δαπανών, εμείς το κάναμε με αύξηση των φόρων; Δεν ξέραμε ότι όσο δεν βάζαμε το μαχαίρι στο κόκκαλο, τόσο πιο επώδυνες και με τρομακτικές κοινωνικές συνέπειες θα ήταν οι αλλαγές; Τα ξέραμε βεβαίως-βεβαίως. Νομίζαμε ότι νομοθετώντας και μη εφαρμόζοντας τα νομοθετημένα, θα τους ρίχναμε στάχτη στα μάτια για να κερδίσουμε χρόνο. Αμ δε…Here they are…Επελαύνουν και δεν χαμπαριάζουν…