Δεν το κρύβω. Από τις δηλώσεις ενεργών πολιτικών που ακούω τελευταία, αυτές τις Άννας Διαμαντόπουλου μου φαίνονται ότι άπτονται περισσότερο της πραγματικότητας και δείχνουν να απηχούν αυτό που ονομάζουμε κοινή λογική. Πιο συγκεκριμένα: Η κα Διαμαντοπούλου ζητεί να παραμείνει η υπάρχουσα κυβέρνηση, να γίνει άμεσος ανασχηματισμός με μικρό και ευέλικτο σχήμα. Ο ρόλος της να είναι διευρυμένος και όχι αποκλειστικά ειδικού σκοπού. Ακούστε: Να συμμετέχουν οι Άριστοι των Ελλήνων, όχι απαραίτητα πολιτικά πρόσωπα. Τα πολιτικά πρόσωπα που θα συμμετέχουν να απολέσουν το δικαίωμα του εκλέγεσθαι στις επόμενες εκλογές (Βορίδη ακούς;). Πρέπει όλοι να θυσιάσουν κάτι στην προσπάθεια που γίνεται για τη σωτηρία της χώρας. Αυτά τα λίγα και μεστά δήλωσε η κα Διαμαντοπούλου. Το ενθαρρυντικό είναι ότι όλο και περισσότερο πληθαίνουν οι ετερόκλιτες φωνές που συναινούν στα αυτονόητα. Το επιχείρημα περί άμεσων εκλογών για νωπή λαϊκή εντολή και άλλα τινά κουραφέξαλα είναι πρωτίστως αρκούντως λαϊκιστικά. Πάρτε το χαμπάρι. Αν δεν υπάρχει ευρεία συναίνεση των κομμάτων εξουσίας της χώρας, δεν έχουν κανένα νόημα οι εκλογές. Αντίθετα αυτές θα οδηγούσαν σε καταστροφή και θα τροφοδοτούσαν ένα φαύλο κύκλο πολιτικής αστάθειας. Δείτε το παράδειγμα της Ιταλίας. Σε ένα μήνα κατάφερε να αντιστρέψει το κλίμα. Με ένα μικρό και ευέλικτο κυβερνητικό σχήμα, καμικάζι, παίρνει αποφάσεις, τις υλοποιεί (το κυριότερο). και δείχνει ικανή να αλλάξει το τοπίο. Και μιλάμε για μια χώρα στην οποία ήταν πρωθυπουργός ο πιο διεφθαρμένος πολίτης της και μια χώρα στην οποία έχει διατελέσει βουλευτής η Τσιτσιολίνα…
Η Αννούλα και η Τσιτσιολίνα…
Posted on 22/01/2012
Posted in: Personal
Delta Hedging 
DamIt!
23/01/2012
Αγαπητέ Tsiknakis.
Κατ’ αρχάς αδικείς την αγαπητή εκπρόσωπο στο Ιταλικό κοινοβούλειο.
Μακάρι να μπορούσαμε να απολέσουμε κι εμείς την καταραμένη σοβαροφάνεια που μας διακατέχει απέναντι στα μέλη της βουλής μας και να τους αναγνωρίσουμε γι’ αυτό που είναι. Θα προτιμούσα χίλιες φορές τη Τζούλια απ’ τον Αβραμόπουλο ή το Λαλιώτη π.χ .
Κατά δεύτερον, η «κοινή λογική» οι «Άριστοι των Ελλήνων» και ο χαρακτιρισμός της Δημοκρατίας ως πολυτέλεια (αναγκαστική παραδοχή στην παραπάνω σκέψη) είναι ελαφρώς επικινδυνες οδοί. Ιστορικά μιλώντας οταν οι καιροί είναι δύσκολοι, όλες οι πλευρές τα ίδια επιχειρήματα επιστρατεύουν για να νομιμοποιήσουν τις πράξεις τους. Και μετά απλώς τις βαφτίζουν κάπως σαν «επανάσταση του έθνους» για να κάνουν τη «δουλίτσα» τους.
Και ας μην θεωρούμε οτι το πρόβλημα είναι δικό μας και τοπικού χαρακτήρα. Με τον ένα η τον άλλο τρόπο η κατάσταση είναι γενικευμένη.
http://www.ft.com/intl/cms/s/0/36297676-413f-11e1-8c33-00144feab49a.html?ftcamp=traffic/email/content/reportalert//memmkt#axzz1kH5OqFut
Όταν ακόμα και οι FT τρέχουν αφιέρωμα σε συνέχειες με τίτλο «CAPITALISM IN CRISIES»
αυτό κάτι πρέπει να σημαίνει. Όχι κατ΄ανάγκη για τον καπιταλισμο αλλά για την οικονομία και την πολιτική της, σίγουρα.
michaeltsiknakis
23/01/2012
Αγαπητέ αναγνώστη. Θεωρώ ότι πλέον έχουμε λύσει το πρόβλημα δημοκρατίας στη χώρα μας. Συνεπώς στην παρούσα κρίσιμη φάση δεν είναι το δίλημμα αυτό που θέτεις. Δεν διαφώνησε κανείς ότι ο καπιταλισμός είναι σε κρίση. Όμως, ούτε αυτό είναι το θέμα μας.Το πρόβλημα της χώρας είναι στα σωθικά της και δεν συναρτάται με την παγκόσμια κρίση. Το τελευταίο το χρησιμοποιούν οι Έλληνες πολιτικοί για κρύψουν την αδυναμία και τις ευθύνες τους για την κατάσταση που βρισκόμαστε.