Είπατε κάτι για το Τζιμπουτί;

Σας περιγράφω περιστατικό, βγάλτε συμπέρασμα. Πρόκειται για την περιβόητη υπηρεσία μιας στάσης, one stop shop, που όπως και άλλα, πολυ-διαφημίστηκε  από την προηγούμενη κυβέρνηση. Στην προσπάθεια της να ιδρυθεί μια επιχείρηση μπορεί να πάει στο οικείο επιμελητήριο προκειμένου να ξεκινήσει τη διαδικασία. Η υπηρεσία one stop shop, για τις μεν ΑΕ και ΕΠΕ, γίνεται από συμβολαιογράφους, για τις δε, ΟΕ και ΕΕ, από τα επιμελητήρια. Για τις ατομικές δεν υπάρχει προς το παρόν καμιά πρόβλεψη. Έστω ότι μιλούμε για ΟΕ ή ΕΕ. Θεωρητικά τα επιμελητήρια είναι on line  με ασφαλιστικά ταμεία, εφορίες, πρωτοδικεία και τους υπόλοιπους εμπλεκόμενους φορείς. Αμ δε! Τα ασφαλιστικά ταμεία- ΤΕΒΕ, ΟΑΕ – δεν έχουν πρόσβαση στο Ιντερνετ. Τα πρωτοδικεία το ίδιο. Η συνεννόηση γίνεται μέσω των φαξ και πολλές φορές μέσω των κινητών τηλεφώνων των υπαλλήλων. Το Πρωτοδικείο μάλιστα, δεν έχει ξεχωριστό αριθμό φαξ. Φαξ και τηλέφωνο έχουν τον ίδιο αριθμό. Είπατε κάτι για ανταγωνιστικότητα; Μήπως είναι και επιτυχία που βρισκόμαστε λίγο πιο πάνω από το Τζιμπουτί; (Τα παραπάνω είναι πραγματικά περιστατικά που αφορούν σε υπηρεσίες του Ηρακλείου)