Ακούγοντας πολλούς να σπεύδουν να συγκρίνουν την κατάσταση της Ελλάδας με αυτή της Αργεντινής, προ δεκαετίας, θα ξεκινήσω μια μικρή ανάλυση για τις ομοιότητες και τις διαφορές των δύο περιπτώσεων. Για τους νοσταλγούς ή όψιμους υποστηρικτές της επιστροφής στη δραχμή έχω για αρχή να παραθέσω το απόσπασμα από τη συνέντευξη που έδωσε ο γνωστός Σεμπάστιαν Λέτο στο »Κ» της Καθημερινής της περασμένης Κυριακής:
Συγκρίνοντας την κατάσταση στη χώρα του το 2001 με την κατάσταση στην Ελλάδα του σήμερα, τόνισε χαρακτηριστικά: «Το 2001 ξυπνήσαμε ένα πρωί και μας ανακοινώθηκε σε κάθε οικογένεια, πως όσα χρήματα είχαμε στην άκρη απλώς εξαφανίστηκαν. Για να επιβιώσουμε ανταλλάσσαμε πράγματα μεταξύ μας. Και εδώ τα προβλήματα αρχίζουν να γίνονται εμφανή -απεργίες, διαδηλώσεις, οι άνθρωποι αντιδρούν και υπάρχει μια ατμόσφαιρα κοινωνικού πολέμου. Στην Ελλάδα υπάρχει κρίση, λιτότητα, στην Αργεντινή όμως επήλθε κατάρρευση».
Για το πώς βίωσε ως παιδί την κρίση, είπε: «Την βίωσα την κρίση, αλλά ως παιδί. Αυτοί που ένιωσαν την κρίση στο πετσί τους ήταν οι γονείς μου. Πολύ επώδυνη περίοδος. Ο πατέρας μου έμεινε απλήρωτος για έναν ολόκληρο χρόνο από την δουλειά του. Φανταστείτε τι συνέπειες είχε αυτό για την ζωή της οικογένειας, που ήταν απολύτως εξαρτημένη από τον μισθό του. Εκατομμύρια συμπολίτες μου βίωσαν παρόμοιες καταστάσεις. Δεν είχαν χρήματα για να καλύψουν ούτε τις πιο βασικές ανάγκες του ανθρώπου, το φαγητό και την ένδυση. Η αλήθεια είναι ότι η κρίση στην Ελλάδα δεν με αγγίζει άμεσα. Δεν την αντιλαμβάνομαι καθημερινά, ίσως γιατί αποφεύγω το κέντρο της πόλης, όπου τα προβλήματα συσσωρεύονται. Ξέρω βέβαια τι συμβαίνει. Αλλά για να είμαι ειλικρινής δεν την βιώνω».
Τα πρώτα συμπεράσματα δικά σας.
Delta Hedging 
zouri1
30/12/2011
τι σχεση εχει αυτο με την δραχμη.Τετοια φαινομενα την ζουνε ηδη πολλες οικογενειες στην Ελλαδα,αλλα απλα δεν εχει ανακοινωθει ακομα,οτι το κρατος σωθηκε,οι πολιτες οχι.Καθημερινα ακουω χειροτερες ιστοριες απο αυτην.Απλα εσυ την εχεις συνδυασει μονο με τις τραπεζες.
Χθες συγκεριμενα θα σου πω 2 ιστοριες,ατομων δικων μου νε ονοματεπωνυμο.
Ζευγαρι με 2 παιδια,απολυθηκε απο τον ιδιωτικο η γυναικα και ο αντρας στο δημοσιο που με τα νεα μισθολογια και τα αναδρομικα παιρνει 450Ε.
Ζευγαρι με 2 παιδια και αυτο,η γυναικα ωρομισθια δασκαλα,που δεν τον εχουν παρει τωρα εδω και 2 χρονια και ο αντρας με τις μειωσεις απο το κρατος και την υφεση στην δουλεια του που τους αναγκαζουν να δουλευουν 3 μερες την εβδομαδα.Μισθος 700Ε.Στεγαστικο 500 Ε,πηγε στην τραπεζα για ρυθμιση και του καναν 480 συν 10 χρονια.
Εσυ σαν ανθρωπος νεος και μεσα στην αγορα,θαπρεπε να ξερεις τι ακριβως συμβαινει στον κοσμο.Οι πολιτικοι απλα δεν ζουνε εδω.
Τελειωσαν την χωρα και τωρα ενας ενας βγαινει και κατηγορει την πολιτικη που εφαρμοσαν.
Το μονο που τους νοιαζει ειναι η επανεκλογη τους ,μεσα απο ενα νεο πολιτικο φορεα.
ML
03/01/2012
Defaulting on our debt and return to drachma is a very tough decision but will unfortunately be inevitable.
As you know very well, when you have a current account and budget deficit and more importantly an uncompetitive economy you can not gain much by devaluing your own currency. We don’t produce many things that people want to buy in the first place, so making our products cheaper will not lead to significantly higher exports and economic growth.
The key to our economy becoming viable again is to reform it, so that we can regain trust and attract the much needed foreign capital. In democracy, you can not reform your economy against the will of the people. It’s clear that Greek people do not trust the domestic politicians or their foreign creditors to manage this process.
Structural reforms can only be implemented and widely accepted when the society is faced with no other alternative (this was the case of Argentina or Island). If we find ourselves outside the Eurozone, with a currency that is devalued by at least 60% and very little foreign debt then we can start over from scratch and rebuild.
The adjustment process will be painful. You are looking at a significant loss in output (huge GDP contraction) an increase in unemployment, crime, etc. The process however will be short and cathartic. In 1-2 years we will start growing again, albeit from a very low base, restoring our credibility. I believe this way, in 10 years Greece will look much better compared to the slow death policy of the Troika that anyway leads to poverty without ensuring a substantial gain in competitiveness (slow pace or structural reforms, immigration, etc)
In simple language, we as a country suffer from cancer and we need to accept that we need strong chemotherapy to survive!!! That means that we will feel weak and ugly for a period of time but we will eventually survive. What we trying to do right now is cure cancer with antibiotics and keep complaining that too much medicine causes an upset stomach!!!!
ML