Τι σχέση έχει ο Καμμένος με τον Κυριάκο;

Ή, κατά την ίδια λογική, τι σχέση έχει ο Ρέππας με το Μόσσιαλο; Θα μπορούσε να επεκταθεί στο τι σχέση έχει ο Παπουτσής με τον Παπακωνσταντίνου και τι σχέση έχει ο Γιάννης Μανώλης με τον Άρη Σπηλιοτόπουλο; Άλλοι θα πουν απλά ότι είναι στο ίδιο κόμμα και άλλοι που θα σκεφτούν λίγο καλύτερα θα πουν ότι απλα δεν έχουν καμία σχέση παρ’ολο που βρίσκονται στο ίδιο κόμμα. Εγώ νομίζω πάντως ότι οι πράσινοι κοινωνιστές είναι πολύ κοντά με τους γαλάζιους λαϊκοδεξιούς στη τη μια πλευρά και οι μεταρρυθμιστές-συνεναιτικοί με τους πραγματικούς φιλοευρωπαϊστές στην άλλη. Σύντομα προβλέπω ισχυρή αντιπολίτευση και υπονόμευση του έργου της κυβέρνησης από τους πρώτους και ισχυρή στήριξη από τους δέυτερους.  Είναι ιστορική ευκαιρία για τη χώρα να εκμεταλλευθεί τη στιγμή και οι πολιτές να στηρίξουν μια πολιτική πρωτοβουλία από ομόρροπες τάσεις που βρίσκονται στα δύο μεγάλα κόμματα οι οποίες θα οδηγήσουν τη χώρα στο δρόμο που όριζε εξ’ υπαρχής η ευρωπαϊκή ενοποίηση. Καλώς ή κακώς μόνο μέσα από μεγάλες κρίσεις μπορούν να εκολαφθούν και να πραγματωθούν ριζοσπαστικές λύσεις που σε άλλες συνθήκες θα φάνταζαν ουτοπικές. Βέβαια ένας φίλος που βρίσκεται πολύ μέσα στα πράγματα μου είπε ότι τρέφω αυταπάτες… Αφήστε με να τρέφω αυταπάτες λοιπόν.

Υ.Γ. Άρχισαν τα όργανα: Ο Βορίδης άρχισε να μιλά για πληθυσμιακά κριτήρια στα ταξί. Τι ΄χες Γιάννη, τι ΄χα πάντα!