Πετρέλαιο απ΄τον τόπο σου…

και ας είναι νερωμένο. Μια είδηση που μάλλον έχει περάσει στα ‘ψιλά’ τις τελευταίες ημέρες είναι ότι πλέον η χώρα δυσκολεύεται να εισάγει πετρέλαιο αφού έχουν παγώσει οι πιστώσεις από το εξωτερικό προς τους εισαγωγείς. Έτσι η έλλειψη τραπεζικής χρηματοδότησης ανάγκασε την Ελλάδα να διακόψει τις αγορές αργού από τη Ρωσία, το Αζερμπαϊτζάν και το Καζακστάν και  στρέφεται πλεόν στο Ιράν για να καλύψει τις ανάγκες της. Το ίδιο συμβαίνει και στην αγορά φαρμάκων με την έλλειψη βασικών εξ’ αυτών που παρατηρείται στην αγορά. Το ίδιο αργά ή γρήγορα θα συμβεί και στην αγορά τροφίμων και άλλων αγαθών πρώτης ανάγκης, όπως επίσης και σε άλλα εισαγόμενα προϊόντα π.χ. ενδύματα, υποδήματα κλπ. Όλα αυτά δεν είναι τίποτα άλλο από την απόρροια του, επιθυμητού για πολλούς, κουρέματος του ελληνικού χρέους κατά 50%. Νόμιζαν όλοι αυτοί ότι θα μπορούσαν συνεχώς να εκβιάζουν τους εταίρους μας δανειστές, εκμεταλλευόμενοι την παγκοσμιοποίηση των αγορών, χωρίς να υπάρξει καμία επίπτωση στην οικονομία μας. «Δεν υπάρχει όμως δωρεάν γεύμα» λένε επιτυχημένα οι οικονομολόγοι και παραδόξως σ’αυτο το ρητό συμφωνούν όλοι τους ανεξαρτήτως σχολών επιρροής. Το τραγικό του θέματος όμως είναι ότι θα μπορούσαμε να είχαμε αποφύγει την μοιραία αυτή εξέλιξη αν είχαν προχωρήσει όλες οι ψηφισθείσες μεταρρυθμίσες εγκαίρως και είχαμε πείσει τις αγορές (αχ αυτές οι αγορές!!!) ότι διαθέταμε μια πολιτική ηγεσία αποφασισμένη να πάρει αποφάσεις και όχι να κοροϊδεύει και να εξαπατά εφευρίσκοντας ακόμα και σενάρια στρατιωτικού πραξικοπήματος. Κάθε φορά που η μπάλα ήταν στο γήπεδο μας, εμείς την κλωτσούσαμε στην κερκίδα. ΄Ημασταν πίσω στο σκορ και κάναμε καθυστερήσεις…